नॉस्टाल्गिया

"दिल ढूंढता है"चाच पडसाद :)


गडद अंधाराला कापत चाललेली गाडी आठवते
रस्त्यापल्याड जंगलात चमकणारे काजवे
क्षितीजावर दूरच्या गावात उजळणारे दिवे
तेव्हा आत काहीतरी भुललं होतं

टेकाडावरुन लांबवर दिसणारा दर्या आठवतो
वाळूवर उमटणारी फेसाची नक्षी
लाटाना हुलकावण्या देणारे पक्षी
तेव्हा आत काहीतरी खुललं होतं

पिवळं धमक मोहरीचं पसरलेलं शेत आठवतं
लांबून ऐकू येणारी रहाटाची घुरघुर
नुमजणार्‍या दिशांतुन घुमणारे सुर
तेव्हा आत काहीतरी फुललं होतं

अजूनही डोळे मिटून क्षणात तिथे जाउन पोचते
भोवतालची गर्दी जाते हरवून
माझं मीपणही जातं विसरून
अजूनही आतवर काही हलत राहतं