वार्याच्या झुळकेनी गोल गिरकी घेतली
मनोमन कोणीतरी शीळ का हो घातली?
सूर्याच्या किरणांनी नक्कीच जादू केली
फुला-पानांत मोतियाची माळ कशी हासली?
ढग बिचारे वार्यासोबत भरकटत चालले
मी कशी त्यात खुळी चित्रं काढत राहिले?
एका छोट्या पाखरानी टुणकन उडी मारली
मला कशी डौलदार एक बॅलेरिना दिसली?
उन्हात नागडा पाऊस पुरा दोनच क्षण पडला
डोळे मिटले तरी कसा धनु दिसत राहिला?
आरशात बघता एक सुंदर प्रतिबिंब उमटलं
खरं तर मनातलंच गुपित की हो प्रकटलं...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment