Monday, October 09, 2006

एकांत

असुनि सारे निकट तरिही, मज हवा एकांत हा
दूर सारे सारुनिया जवळ घे एकांत हा

भक्‍तगजरी दंग झाले, सत्य परि ना गवसले
मन्मनाला चिन्मयाची जाण दे एकांत हा

क्षण जसे कण वालुकेचे, घट्ट पकडू पाहिले
गळुनी जाता सर्व काही हाती ये एकांत हा

सत्य दे आव्हान नेमे, दोन हाते झुंजले
थकुनि जाता शरण सत्या, स्वप्नी ने एकांत हा

स्तुति कधी, निंदाच बहुधा, शांत चित्ते ऐकले
सत्य माझे रुप मजला दावी गे एकांत हा

4 comments:

Anonymous said...

Surekh !!

- saksham

Tulip said...

wa! chhan g ekdam. avadali.

Gayatri said...

'manmanaalaa chinmayaachee jaaN.." mast aahe kavitaa!

Niranjan said...

ituke kautuk ekaantaache maatr kaahii saarth nase
utuu de kityekadaa an.h maatuu de ekaant haa


haavaraa chaapitaa ekaTaa aambe, ToLabhairav upaTale
jhaale Dhigaache ChoTe vaaTe, naikave manmanaachaa aakaant gaa


sevunii aambe truptale poL, majjiibhechaa shok mahaa
matpoTaache apachan TaLale, jaaN aanandaant haa

(Sorry for the joker-giri; the original 'ekaant' poem is quite good.)